Al Mawasi; 16 november 2025
Beste allen,
Deze week was er opeens een boel lawaai en opschudding in het ziekenhuis: de Cliniclowns deden een ronde. Fantastisch wat dit soort vreugdevolle momenten teweegbrengt. Alle kinderen en vele volwassenen lieten zich vermaken door deze professionals. De gemoedstoestand van eenieder is zo belangrijk, dat geldt bij ons in Brabant en meer nog in de vreselijke omstandigheden waar deze mensen in leven. Diezelfde motivatie maakt dat we eenmaal per week een filmavond hebben. Alle kinderen uit het ziekenhuis, en ook een heel aantal uit de omgeving komen dan samen. Velen zitten gespannen naar alle bewegingen op het scherm te turen. Meestal is er ook een kleine traktatie in de vorm van zakjes met popcorn of een cakeje om de ervaring helemaal groots te maken.
Inmiddels ben ik 4 weken hier ter plaatse, gister was de eerste dag met regen. Afgelopen week zijn de twee tenten die de verloskunde (met bevallingen, keizersneden en herstel hiervan) huisvesten, vervangen door 1 grote tent. Het probleem was de ‘naad’ tussen de twee tenten, die lekte afgelopen winter. Gelukkig voor de dames kon de WHO ons uithelpen met een nieuwe grote tent uit één stuk. Alles was op tijd gereed. Het kwam met bakken naar beneden, na de bui een inspectie in het ziekenhuis: de mannenafdeling stond aan een zijde onder water, de bedden waren allen naar het midden geschoven. Op de damesafdeling was er slechts een klein spoor langs de muur. Het plastic dak boven een wachtruime was onder het gewicht van het water bezweken, gelukkig hoefde er niemand daar te zijn, vanmorgen kon alles daar snel opgeruimd worden en de polikliniek hervat. De verloskunde afdeling was kurkdroog.
‘s Nachts begon het weer te stormen en regenen. De zijkant van mijn tent vangt alle wind en regen, gelukkig had slechts een kleine hoeveelheid water de weg naar de binnentent gevonden. Mijn matras, wat op de grond ligt, was nat, maar niet doorweekt, goed mee te dealen. Hoe anders is het in de tentenkampen rondom ons, het is afschuwelijk. De tenten staan voornamelijk op het zand en zijn samengesteld uit meerdere stukken zeil. Vele tenten staan er al een jaar en hebben dus al veel wind, zand en zon gehad waardoor de kwaliteit zeer ter discussie staat. Alhoewel het staat niet ter discussie: de kwaliteit is gewoon slecht!
We kregen een moeder met vier kinderen binnen: de tent was in elkaar gestort, alle kinderen met snij- en schaafwonden, en geen plek meer om te slapen. Gelukkig konden we in een van onze afdelingen die leeg stond, doordat er minder patiënten zijn door het staakt het vuren, een aantal plekken creëren en ze tot de volgende dag onderdak bieden. Meerdere medewerkers kwamen de volgende dag met kringen onder de ogen op het werk: slecht slapen en hard werken om de waterschade het hoofd te bieden. De orthopeed van dienst had water rondom de tent, gelukkig stond die iets hoger, anderen vertelden over drijvende matrassen en keukengerei. De levensomstandigheden zullen nog verder verslechteren.
Met een vochtige groet,
Ron.
doornron@gmail.com