Al Mawasi; 31 oktober 2025
Beste allen,
Hier was het een vreemde week, een overgangssituatie. Er zijn nu dagelijks transporten van goederen en materieel. Veel gaat er over de kustweg, ongeveer 50 meter van mijn tentje. Het gaat dag en nacht door, in de nacht met name de trucks die terug denderen naar de Kerem Shalom crossing. Toen ik na de vorige missie in augustus terugkeerde naar Amman reden we aan de buitenkant van deze crossing. Binnen het hoge hekwerk dat Gaza van de buitenwereld afsluit, zagen we honderden trucks staan wachten, waarschijnlijk is een deel daarvan nu eindelijk op de plaats van bestemming geleegd. Het transport wordt met feestgejoel ondersteund, met mensen overal op en langs de kant van de weg. Het is een getoeter van jewelste. Een deel van de transporten wordt overvallen, waardoor er hier geregeld schoten worden gehoord en we af en toe klanten krijgen. Het valt op dat een belangrijk deel van de trucks nu rondom, hardcore, dicht zijn en de lading niet meer enkel onder zeilen zichtbaar is. Andere keren zitten er gewapende begeleiders op het zeil. Het is heerlijk voor de Gazanen dat er wat meer ruimte in hun voedselaanbod komt.
Als keerzijde is de weg overvol: vervoer van onze medewerkers van en naar het ziekenhuis is nog moeizamer geworden. Niet iedereen kan op tijd aankomen waardoor de logistieke operatie uitdagender is geworden. Behalve noodzakelijke goederen is er een suppletie van rookwaar, waardoor er nu overal op het ziekenhuisterrein wordt gerookt, zeker voor breuken van het onderbeen is dat slecht voor de genezing. Een ander puntje is dat er nu meerdere malen per dag door patiënten of hun begeleiders drinken of eten wordt aangeboden. Wat een geweldige gastvrije attitude van de mensen die nauwelijks iets te verteren hebben. Het is lastig om het op een nette manier af te slaan zodat zij, de behoeftigen, optimaal kunnen bijeten. Wij hebben minder dan wat we thuis gewoon zijn, maar het blijft vele malen meer dan zij hebben. De kaas die ik van het kaasland mee heb is bijvoorbeeld nog niet op.
Het staakt het vuren is broos, iedereen hier onderkent dat. 27 op 28 oktober was weer eens zo een nacht. Nadat er een Israëlische soldaat was omgekomen, door wie is niet duidelijk, is er volgens geluiden uit Israël een ‘adequate en proportionele’ actie uitgevoerd. We kregen de volgende ochtend een gedetailleerd verslag van welke strafmaatregel er op welke tijd waren uitgevoerd: 46 incidenten, door heel Gaza heen, zowel vanuit de lucht met drones als vanaf de grond en uit zee. Later waren de schattingen dat er ongeveer 100 mensen waren overleden door deze vergeldingsacties. Wij mochten 1 dame een buikoperatie aandoen: meerdere darmletsels door rondvliegende scherven, inmiddels is ze terug naar haar tent. Om 10.00 meldde president T doodleuk dat het staakt het vuren niet had geleden onder deze incidenten. Het is afgrijselijk hoe er met dit conflict wordt omgegaan, waarbij voor mij met name de ‘proportionaliteit’ ter discussie staat. Met een kanon op een mug schieten.
Tot later,
Ron
doornron@gmail.com