Donkere wolken hingen zaterdag boven het gebouw van Mijzo/De Volckaert. Plotseling barstte het onweer los en regende het echt ontzettend hard. Buiten staat een aantal trikes klaar, de zittingen afgedekt, zodat die niet nat worden. Het is de dag van het ‘13e Rondje Dongen’. Een Rondje, waarop geen zegen lijkt te rusten. In juni ging de tocht met de trikes niet door, omdat het te warm was. In eerste instantie lijkt het erop dat de tocht vandaag wel door kan gaan. Het liep anders.

door Lia van Gool

Weerbericht

Een aantal ‘trikers’ zit bij elkaar aan een lange tafel. Er wordt druk gepraat en er wordt gekeken naar het weerbericht. Organisator Frans Stremme loopt heen en weer. Tegen half 2 heeft hij de mededeling dat hij contact heeft gehad met Kabinetszaken en met Mijzo/De Volckaert. Besloten is om de tocht in ieder geval uit te stellen tot 15.00 uur.

Zonnig shirtje

Een van de begeleidende motorrijders heeft een shirtje aan met de tekst: ‘gelukkig heb ik een zonnig shirtje, want hier is het baggerweer’. En zo is het. Een trikerider zegt nog optimistisch: “De meeste regen valt ernaast.” Al het optimisme helpt niet. Om half drie zaterdagmiddag zegt Frans Stremme: “We gaan allemaal naar huis. Het is de eerste keer dat het Rondje Dongen niet doorgaat vanwege het weer, in dit geval de regen. In juni was het te warm.” De trikerijders, die uit alle windstreken komen, (onder meer Veldhoven, Hoofddorp, Hardinxveld-Giessendam, Wouwse Plantage, Waddinxveen, Oudenbosch en Antwerpen) gaan naar huis. Maar niet voordat er nog iets bijzonders gebeurt, blijkt de volgende dag.

Hels kabaal

Zondagochtend komt een berichtje van Frans Stremme via de mail. Hij schrijft: “Wij hebben gisteren toch nog iets positiefs kunnen betekenen. Er kwam een man naar mij toe. Hij zei dat zijn moeder was overleden. Zij zou zaterdagmiddag worden opgehaald.” De moeder was een grote fan van het Rondje Dongen en zij was graag meegegaan. “De zoon van die mevrouw vroeg of wij, met onze trikes, straks allemaal wilden toeteren als de rouwwagen zou passeren.” Ongeveer een kwartier later kam de rouwwagen langs, onder een hels kabaal van claxons. “Uiteindelijk waren wij met negentien trikes. Het getal 13 is volgens mij echt niet zo’n best getal”, gaat Frans verder. “Eerst werd de rit afgelast door de warmte en gisteren door de regen. Het 13e Rondje mocht echt niet plaatsvinden, dus! Op naar het 14e Rondje Dongen.”

Eerbetoon

En zo had de dag, die letterlijk in het water viel, toch een prachtig einde, dankzij de negentien trikers die een eerbetoon brachten aan één van hun fans!