Zondagavond 4 mei vond in Dongen de Dodenherdenking plaats. Herdacht werden al diegenen die tijdens de Twee Wereldoorlogen zijn omgekomen of vermoord en allen die zijn omgekomen in oorlogssituaties en bij vredesoperaties na de Tweede Wereldoorlog.
door Hans Kulk
foto's: Jan Stads / Pix4profs
De herdenking vond plaats in de Grote Zaal van de Cammeleur, gevolgd door een stille tocht naar de Bevrijdingskapel. Alleen het geluid van de Breda City Pipes & Drums schalde tijdens deze tocht door de straten van Dongen. Op de route naar de Bevrijdingskapel volgden omwonenden vanuit hun voordeur de stoet totdat deze niet meer zichtbaar was. Vol respect.
Bij de Bevrijdingskapel en het Oorlogsmonument werden enkele toespraken gehouden. Vervolgens werden om 20.00 uur de klokken geluid en de Taptoe geblazen. En vanaf 20.00 uur was het twee minuten stil.
De kracht van die stilte werd tijdens deze Dodenherdenking maar weer eens duidelijk.
Stilte die alleen maar werd ‘onderbroken’ door fluitende vogels. Een krachtig stil eerbetoon aan diegenen die tijdens de twee wereldoorlogen zijn omgekomen of vermoord, en allen die zijn omgekomen in oorlogssituaties en bij vredesoperaties na de Tweede Wereldoorlog. Een traditie die sowieso in ere moet worden gehouden. Voor altijd.
Na het spelen van het Wilhelmus werden er door de gemeente Dongen, het voormalig verzet, de vereniging Militaire Veteranen Dongen, de groep Antifascisten, de katholieke kerkgemeenschap en het Oranje Comité Dongen kransen gelegd. Tijdens deze plechtigheid werd door een Oekraïense vluchtelinge een treurig en meelevend verhaal verteld over het oorlogsgeweld in haar land, dat zij aan den lijve had ondervonden. En dat geweld duurt, tot haar afschuw en die van vele anderen, nog steeds voort.
Een persoonlijke groet, het leggen van bloemen bij het Oorlogsmonument en het brengen van een bezoek aan de Bevrijdingskapel sloten de Dodenherdenking in Dongen op gepaste wijze af. Stil en krachtig.