Om negen uur ’s morgens is het al lekker druk bij Europlus. Vandaag is er een kerstontbijt en er worden twee vrijwilligers in het zonnetje gezet. De tafels zijn feestelijk gedekt en er is echt heel veel te eten. Wat een leuke manier om de dag te beginnen. De ruimte is versierd met kerststukjes en er hangen vlaggetjes met ’12,5’ erop. Het ziet er gezellig uit.
door Lia van Gool
Appelflappen
Ruud Zwiep, beheerder van Europlus, heet iedereen welkom. Omdat de vrijwilligers die gehuldigd worden, in 2012 zijn begonnen, heeft hij een paar feitjes uit dat jaar. Zo betaalde je toen voor een liter benzine € 1,75, was het de eerste internationale dag van het bier en was André Kuipers voor het eerst in de ruimte. Feitjes over Europlus waren er ook. Thea en Ria, die het koffie-uurtje op de woensdag verzorgen, schonken in de afgelopen 12,5 jaar in totaal 18.750 (!) kopjes koffie en thee, met koekjes en appelflappen. “Bedankt namens alle koffieleuten, die er even uit zijn op woensdagochtend.”
Veel mannen
Voor het ontbijt is er keuze genoeg: croissantjes, broodjes, kerstbrood, fruit en heel veel verschillende soorten beleg: teveel op om te noemen. Het is een echt feestje. Jubilarissen Thea Smulders en Ria Vereggen genieten mee. “Twaalfeneenhalf jaar geleden kwamen er heel veel mannen op de koffieochtenden”, vertelt Thea Smulders. “Nu komen er meer vrouwen dan mannen en een paar stellen.” Thea kent heel veel verhalen over de afgelopen jaren. “Vroeger kwamen er altijd drie Pieten, die komen nu niet meer, omdat ze weg zijn uit de buurt of zijn overleden.” Ook vertelt zij over de drie vrouwen die altijd tegelijkertijd komen. “Wij noemen ze ‘De Drie Musketiers’. Ze wonen in het Brabantpark en op de flat hier dichtbij.” Dan kijkt zij of alle bezoekers er zijn die normaal op woensdag naar de koffieochtend komen: ze zijn er bijna allemaal!
Orchidee
Na het ontbijt worden de jubilarissen gehuldigd. Zij krijgen een mooie orchidee en een cadeaubon en een optreden van Ad en Celia. Terwijl Celia accordeon speelt, begint ineens een kersdecoratie te zingen ‘Santa Claus is coming to town’. Santa Claus komt niet, de pastoor wel. Het is Ad, verkleed als pastoor, met zijn fiets in de hand. Hij begint zijn verhaal over de verdwenen kerken in Dongen. “God heeft deze herder gelukkig de weg gewezen naar Europlus”, zegt hij na het tonen van de foto’s van de kerken die niet meer bestaan. “Ik stikte van de honger, twee vrouwkes riepen ‘meneer pastoor, voor jou is er altijd plaats in deze herberg’.” Die ‘vrouwkes’ waren natuurlijk Thea en Ria, wie anders?
Donges kraantje
“Thea en Ria, dat mag in de kraant. Lia is aanwezig van het Donges kraantje. Mijn zegen heb je, maak er een leuk stukske van.” En dat gebeurt hopelijk ook. Volgens de pastoor houdt Thea van ‘haandwerke’, heeft ze d’r eige trouwjurk gemaakt, werkte ze ‘veur dè ze kiendjes’ had bij Hak. Dat laatste had de pastoor verkeerd begrepen. Thea werkte bij het GAK. Ook Ria werkte daar, maar ze hebben niet bij dezelfde vestiging van het GAK gewerkt. Ria was ‘vruuger’ sportief. Ze handbalde. “Die kleine daar links moet je houden”, reageert Ria met een lach. De pastoor gaat verder met z’n verhaal en vertelt over zijn engeltje, waar hij verliefd op is geworden. De foto die hij laat zien van ’t engeltje is niet geschikt voor publicatie, maar levert een gulle lach op bij alle aanwezigen. Als hij tot slot zijn blote knieën laat zien, omdat hij God op z’n bloten knieën dankt, blijft iedereen lachen. Het laatste woord is voor Thea en Ria. De pastoor vindt het ‘kaaigoed’ wat zij doen. Hij heeft dan ook een passend cadeau voor de twee vrijwilligers: een vierkante steen met een rood strikje er om heen. Thea en Ria kijken een beetje beduusd naar dit zware cadeau, maar kunnen er wel om lachen. Dit geschenk krijgt vast een mooie plek tussen de kerstversiering thuis.
Felicitaties
Na de muzikale afsluiting door Celia gaan Thea en Ria op een stoel zitten, midden in de zaal. Iedereen gaat even bij de twee jubilarissen langs voor felicitaties, kussen en cadeautjes. Het einde van een mooie en gezellige ochtend in Europlus.