De Hoge Ham was afgezet, verkeersregelaars stonden klaar, de buren van het gemeentehuis hadden vlaggen uitgehangen, het was droog maar koud. Alle ingrediënten voor een huldiging van viervoudig Paralympisch gouden kampioen Kelly van Zon waren er. Wat ontbrak was het massaal toegestroomde publiek. Mensen, die al enige tijd om een huldiging van de gouden Olympiër hadden gevraagd. Ondanks dat was de huldiging van Kelly van Zon, vanaf het bordes van het gemeentehuis, een feestje. Een feestje, een gouden kampioen waardig.

door Lia van Gool

Oranje bloemen

Het bordes van het gemeentehuis was speciaal voor de gelegenheid versierd met prachtige oranje bloemen. Het publiek was er klaar voor! Om precies half vijf gingen de deuren van het gemeentehuis open en daar was ze dan: Kelly van Zon, die vier keer goud won op de Paralympische Spelen. kampioen!

Sportieve grenzen verlegd

Burgemeester Hans Slagboom nam meteen het woord. Een samenvatting van zijn speech: “Wat een bijzondere dag is dit! Vandaag staan we stil bij een geweldige prestatie waar iedere Dongenaar trots op is en vol bewondering naar heeft gekeken. We zijn hier samengekomen om een ware kampioen te huldigen: iemand die niet alleen sportieve grenzen heeft verlegd, maar die ons allemaal heeft laten zien wat je met doorzettingsvermogen, toewijding en passie kan bereiken. Hier is ze, de vrouw die Dongen liet schudden op zijn grondvesten…onze goudenmedaillewinnaar voor de vierde Paralympische Spelen op een rij… geef haar een groot applaus: KELLYYYY VAN ZON!”

Nagelbijten

“…Wat heb je ons laten nagelbijten, wat was het spannend…Tijdens jouw finale hadden wij in dit gemeentehuis onze raadsvergadering en een aantal mensen zat met een schuin oog op hun mobiel te loeren. En je kwam terug... als een komeet. In de derde game werd het in no-time 11-8 en je won ook de vierde game. En toen kwam de vijfde game... je liet zien waarom je tot de beste van de wereld behoort 4x goud is ongelofelijk! Dongen is supertrots op je!... Het pad naar succes is nooit makkelijk, en dat geldt zeker voor het bereiken van een gouden medaille op de Paralympische Spelen. Je hebt tegenslagen overwonnen, eindeloze uren getraind en ondanks alle uitdagingen ben je blijven strijden met een onstuitbare wilskracht. Jij bent het levende bewijs dat grenzen er zijn om doorbroken te worden… Deze gouden medaille is niet alleen een symbool van jouw overwinning, maar ook van de vele opofferingen die jij hebt gebracht om hier te komen. Het is een eerbetoon aan de uren van training, het doorzettingsvermogen in moeilijke tijden en de passie waarmee jij jouw sport bedrijft. Je hebt niet alleen jezelf, maar ook ons dorp en zelfs ons land op de kaart gezet. Wij kunnen niet trotser op je zijn. Daarnaast wil ik ook stilstaan bij de steun van jouw familie, vrienden en coach. Zij stonden aan jouw zijde in de momenten van triomf, maar ook in de momenten van strijd. Hun onvoorwaardelijke steun en geloof in jouw kunnen, zijn onmisbare elementen van dit succes. Samen hebben jullie deze weg bewandeld…Kelly, jouw gouden medaille is niet alleen jouw succes. Het is een overwinning voor iedereen die ooit tegen de stroom in moest zwemmen, voor iedereen die heeft gevochten voor een droom die groter leek dan ze zelf durfden te hopen. Jij bent een bron van inspiratie, niet alleen voor sporters, maar voor iedereen die ooit heeft getwijfeld aan wat mogelijk is.”

Openbare ruimte

Dan neemt Hans Slagboom de tijd om een cadeau aan te bieden. Maar wat geef je iemand die al ereburger is, naamgever van een sporthal in het dorp en een eigen boom heeft in Park Vredeoord? “Hoe kunnen wij hier nog overheen?” Kelly van Zon kreeg, namens de gemeente, een tafeltennistafel in de openbare ruimte. Die tafel werd niet fysiek aangeboden. Kelly kreeg een bord aangeboden met daarop een schets van de tafel. Op de tafel worden de naam van Kelly en het aantal gouden medailles dat zij heeft gehaald gegraveerd. “Als je voor de vijfde keer goud wint, kan dat er natuurlijk ook nog bij.”

Zonnetje

Tot slot: “Namens ons allemaal, wil ik je hartelijk bedanken voor deze ongelooflijke prestatie. Jij hebt ons allemaal laten zien wat het betekent om een echte kampioen te zijn….Wij zijn blij en super trots dat wij jou hier vandaag in het zonnetje mogen zetten. Gefeliciteerd met jouw gouden medaille, en we wensen je veel succes in de toekomst – zowel op als buiten het speelveld. Dames en heren, geef haar een daverend applaus...Onze lokale trots, onze ereburger, onze kampioen... Kellyyyyy van Zon!

Emoties

Tijd voor een woordje van Kelly zelf: “Dit is spannender dan de wedstrijd op de spelen”, begon zij. En dan spelen de emoties op. Even kan Kelly geen woord meer uitbrengen. Met tranen in de ogen zegt zij: “En dan ben ik nog niet eens begonnen…” Zij is blij voor de support en noemt een aantal sponsors waarvan er in ieder geval één deze middag aanwezig is. “Dank aan Johan en Ruben, de coaches, aan mijn ooms en tantes, mijn vriendin Ida, mijn omaatje, mijn zus, mijn vader en moeder. Dit doet iets met mij. Dank voor het cadeau. Super tof! Dankjewel.”

Foto

Hans Slagboom vraagt of het publiek nog vragen heeft aan Kelly. Ja, eentje. Ilse wil graag met Kelly op de foto. Zij is daar echt heel blij mee. De dag erna vertelt zij nog vol enthousiasme over dat voor haar bijzondere moment. “Ik stond helemaal te trillen omdat ik met Kelly op de foto mocht.” Een andere aanwezige heeft ook nog een vraag (een dag later). Of Kelly een demonstratiepartij geeft op de tafeltennistafel als die geplaatst wordt. Kelly, als je dit leest?

Potlood

Het laatste woord is aan de burgemeester. “Kelly gaat nog een feestje vieren met een aantal genodigden. Zullen we alvast een afspraak met potlood in de agenda zetten, voor over vier jaar of zo?” Daarmee komt een einde aan een bijzondere huldiging, met veel mooie woorden, emoties, cadeaus en gouden confetti. De aanwezigen én Kelly van Zon hebben in ieder geval genoten van deze bijeenkomst.