Jan Dirven woont al zijn hele leven in de Kerkstraat

Jan Dirven (90) woont al zijn hele leven in de Kerkstraat. Hij werd er geboren op nummer 44 en verhuisde daarna nog twee keer. Nu woont hij op nummer 20. “Het is toeval dat ik hier ben blijven wonen,’ zegt Jan Dirven in het huis dat hij zelf verbouwde. In zijn werkzame leven was de fitte negentigjarige timmerman.

door Lia van Gool

Museum

“Ik heb tegenover het museum gewoond, achter Kees van Ginneken”, begint Jan Dirven zijn verhaal. “Het was eigenlijk de bedoeling dat mijn zus daar ging wonen. De gemeente had dat huis aan haar toegezegd. Maar Karel van Alphen zei tegen mij: ‘Jij komt in dat huis wonen’. Ik was toen net getrouwd en ging samen met mijn vrouw daar wonen.” Bij dat huis stonden hoge bomen, vertelt Jan. “Ik heb daar onderhoud aan gedaan. De bomen waren zo hoog dat er drie ladders aan elkaar vastgemaakt moesten worden.”

Crispijnhof

In de loop der jaren veranderde er veel in de Kerkstraat. “Achter mijn huis is een hele nieuwe woonwijk gebouwd. Naast mijn huis was eerst alleen maar een paadje naar het kanaal.” Nu staat de huize van Crispijnhof achter het huis van Jan Dirven, vroeger stond daar een fabriek. “Een van mijn buren wilde een nieuw huis bouwen, vlak achter dit huis. Hij is toen wel komen vragen of dat mocht.”

Timmerman

Jan Dirven is er trots op dat hij het huis waar hij nu woont zelf verbouwd heeft. “Het plafond in deze kamer was vier meter hoog, toen wij het kochten. Ik heb alles zelf verbouwd, ook de strips tegen de muren heb ik er zelf tegenaan gemaakt.” Jan heeft jarenlang als timmerman gewerkt. “Samen met mijn broer. Ik heb een paar jaar naar Tilburg gefietst om daar te gaan werken, vlakbij het kapelletje.”

Bakkerij

Het huis waar Jan Dirven nu woont, was vroeger een bakkerij. Van het ene pand werrden twee woonhuizen gemaakt. Aan de voorkant is het huis met nummer 22. Daar woonde Wout, de broer van Jan. De ingang van nummer 20 zit aan de zijkant. “Aan de Kerkstraat, op nummer 22, was de ingang van de bakkerswinkel. Je kunt nog zien dat deze twee huizen één pand zijn geweest.” Jan wijst op de kelderdeur. Achter die deur zit nog een deur, die toegang bood tot het andere pand. “Mijn broer Wout en ik hebben het pand verbouwd. Eerst zijn huis, daarna het huis van ons.” Verbouwen doet Jan niet meer. “Het is goed geweest.”

Dansles

Samen met zijn vrouw Annie de Wit (‘zij komt uit de Vennen), is Jan op Kerkstraat 20 gaan wonen. Helaas is Annie enkele jaren geleden overleden. “Wij hadden ’s avonds voordat wij gingen slapen gesproken over onze diamanten bruiloft, die zou op 4 februari zijn. De volgende ochtend is zij niet meer wakker geworden”, zegt Jan, die Annie op dansles heeft leren kennen. “Wij moesten tijdens dansles steeds wisselen van partner. Ik wilde graag met Annie dansen en wachtte daarop. Wij zijn nooit meer bij elkaar weggegaan.” Annie en Jan kregen vier kinderen. Jan heeft zes kleinkinderen en twee achterkleinkinderen.

Zelfstandig

Ondanks zijn hoge leeftijd woont Jan Dirven nog zelfstandig en zorgt hij ook voor zichzelf. “Ik ben nog gezond en houd alles een beetje bij. Ik doe zelf de boodschappen en ik kook ook zelf.” Regelmatig maakt Jan een lekkere pan soep of rijstepap. “Met rozijnen, dat vind ik lekker.” Verder houdt hij zich overdag bezig met het lezen van de krant, een puzzeltje doen of een stukje fietsen. “Ik haal de krant elke ochtend buiten uit de bus en ik lees de krant bij het ontbijt.” Als het nodig is, doet Jan elke dag boodschappen. “Lang geleden liep ik ook wel eens naar de Hoge Ham. Ik zat toen wel eens op het bankje ‘bij Dirkse’. Dat doe ik nu bijna nooit meer.”

Mooi

Dan graaft Jan Dirven in zijn herinnering naar de oorlog. “Van Boxtel had in de oorlog looivaten in de grond. Daar hebben wij gebruikt van gemaakt als schuilkelder.” Ook weet hij nog dat hij, als kind, het prachtig vond dat de Duitsers door de Kerkstraat reden. “Ik vond het mooi dat de Duitsers met al die auto’s door de straat reden. Ik vond dat leuk om naar te kijken.” De ouders van Jan dachten daar anders over. “Ik kreeg een draai om mijn oren. Wist ik veel dat het oorlog was, daar had ik geen erg in, ik vond al die wagens leuk.” In de oorlog heeft de familie van Jan geen honger geleden. “Wij hadden familie op de heivelden. Die hadden graan. Wij konden daar altijd terecht.”

Vakmanschap

Tenslotte wijst Jan op de grote kast die tegen de wand in de woonkamer staat. “Ik heb die kast zelf gemaakt”, zegt hij trots. Hij mag daar best trots op zijn, het is een prachtige kast, die getuigt van het vakmanschap van Jan Dirven als timmerman.

Mooie straat

En vindt Jan Dirven de Kerkstraat ook de mooiste straat van Dongen? Dat wordt immers vaak gezegd over deze straat. De eerste reactie is een lach. “Ja hoor, het is een hele mooie straat. Ik woon hier graag.”

Oproep

Woont u ook al uw hele leven in dezelfde straat? En zou u uw verhaal willen vertellen aan het Weekblad Dongen? Laat het ons weten, dan wordt er contact met u opgenomen. Telefoonnummer: 06-52345070, e-mail: liavangool2909@gmail.com.