Mijn dochter Bonnie (43) en haar man Dennis (40) zijn met mijn kleinkinderen Aaron (10) en Lianne (9) op wereldreis met hun zeilschip Enna, en zeilen een rondje Atlantische Oceaan. Ze blijven ruim een jaar weg. Maar nu is het tijd voor de terugreis.
Door Ruth Wilmans
Hoe vaar je terug en met wie?
Het laatste eiland van de Cariben wat de Enna aandoet is Saint Martin / Sint Maarten. Alle dagen staan nu in het teken van de voorbereiding voor de oversteek terug. Het eerste, langste en moeilijkste traject daarvan is naar de Azoren. Een stuk van 2500 zeemijl. Tijdens deze reis vaar je niet voor de wind, maar een stuk hoog aan de wind (schuin tegen de wind in) tot aan Bermuda en de rest halve wind tot de Azoren. Hier doe je zo ongeveer drie weken over. Maar er zijn grote veranderingen in de bemanning. Al vrij snel na de grote overtocht naar Suriname hebben Bonnie en Dennis na flink overleg een beslissing genomen. Dennis wordt ziek tijdens een lange overtocht en moet daarna te lang herstellen. In het kader van goed voor jezelf zorgen hebben ze besloten dat Dennis met de kinderen op Sint Maarten blijft om daarna naar de Azoren te vliegen.
Nieuwe bemanning
Bonnie wil de Enna terugvaren en heeft een vraag uitgezet naar familie en kennissen voor extra bemanning. Die vond ze in haar twee broers Folkert en Jakob, die geen ervaren zeezeilers zijn, maar zeker van aanpakken weten. En ze vinden het een enorme uitdaging om ‘zus’ te helpen over die oceaan te komen. Bonnie is heel blij met het aanbod van haar broers en ze is ook de verschillende familie thuisfronten heel dankbaar dat ze het mogelijk hebben gemaakt. En ik, ik vind het een fantastische oplossing en tegelijkertijd heel spannend. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat ze dit met z’n drieën geweldig gaan doen en veilig op de Azoren zullen aankomen. En omdat de Enna met Starlink op deze overtocht meer internet heeft, kan Dennis als ‘de beste stuurman aan wal’, elke dag meehelpen om de route voor die dag te bepalen.
Afscheid
En dus vliegen Folkert en Jakob naar St. Maarten en besteden een dag om vertrouwd te worden met de Enna. Dennis Aaron en Lianne blijven in een huisje op st Maarten wat tot hun groot genoegen airco heeft. Dat is heerlijk koel! En ze zijn voor de eerste keer drie weken zonder mama! Dat is een uitdaging. Ze gaan nu samen eten maken. En ze hebben grote plannen. Aaron mag voor zijn verjaardag zijn duikbrevet gaan halen! Na het emotioneel afscheid vertrekken de kapitein van de Enna en haar twee matrozen De weersomstandigheden zijn erg onzeker. Wij hebben hier in Nederland wekenlang een koude noordenwind gehad. Het Azoren-hoog front ligt daarom veel te noordelijk om een gemakkelijke overtocht te krijgen. Maar wachten met vertrekken heeft ook geen zin.
Uit het logboek van de Enna:
Dag 1: Een mooie ontgroening voor de mannen. Weinig wind, veel wind, stormwind, regen, alles komt wel voorbij. Maar ze doen het fantastisch.
Dag 2: Veel wind. Weeïg in de maag. We hebben heel veel gelegen en energie gespaard. Het regent regelmatig en als het niet regent krijgen we sloten zeewater over de boot heen.
Dag 3: Een heerlijke zeildag met een rustig briesje. Jakob heeft ‘s middags pannenkoeken gebakken, en Folkert ‘s avonds pasta. Er wordt voor Bonnie gekookt. Wat een verwennerij!
Dag 4: Weer een rustig briesje over een onmetelijke oceaan. We praten, lezen, luisteren podcasts en slapen. En voor je het weet is er weer een dag voorbij.
Dag 5: De wind valt weg en het wordt heel stil. Maar dit is wel waar de mannen op hebben gewacht, het moment om het water in te gaan. Wat een bizar gevoel, zwemmen midden op de oceaan, met kilometers water onder je.
Dag 6: Na een hele nacht op de motor proberen we weer wat wind in het zeil te vangen. We gaan maar in wandeltempo. Maar we kunnen niet op de motor blijven varen, want we hebben maar voor 100 uur diesel mee. Dat betekent accepteren dat je soms stilligt met klapperende zeilen. Maar het moraal is goed. We hebben voldoende te eten en gespreksstof, dus we houden het nog wel even uit.