Soms heb je van die dagen, dan blijft het somber: buiten regent het en het blijft maar waaien. Binnen blijft het ook somber, donker en kil. Ook al is het dan juni, je zet het liefst de verwarming een graadje hoger. Op andere dagen slaat het ineens om: het weer wordt beter, er is meer licht buiten en binnen en het is niet zo kil meer. Het zijn dagen met een gouden randje, letterlijk en figuurlijk. Wij hadden de afgelopen weken een groot aantal dagen met een gouden randje.
De week begon echt slecht met héééél veel regen. Voor een artikel in het Weekblad ging ik op een dinsdagavond, in de stromende regen, naar de start van de Casinoavond voor de eindexamenleerlingen van het Cambreur College. Deze avond viel dus, letterlijk, in het water. Wat was ik blij dat ik weer thuis was! Gelukkig was het weer de dag erna beter. Hans had ineens zin om ergens te gaan eten. Hup, gereserveerd! Bijzonder was dat op die locatie een echtpaar dat ik pas geïnterviewd had daar hun zestigjarig huwelijksjubileum vierde. Het werd in alle opzichten een avond met een feestelijk gouden randje.
En dat randje bleef die week een beetje hangen. Op zaterdag diezelfde week zijn Hans en ik koffie gaan drinken op één van onze favoriete locaties op het Looiersplein. Altijd een feestje om daar te zijn, of je nu binnen zit of buiten. Het favoriete plekje van Hans is binnen, op een van de heerlijke gemakkelijke stoelen voor het raam, zodat je nog kunt zien wat er buiten gebeurt. Heerlijk. Na het koffiedrinken zijn wij naar onze favoriete ‘klerenwinkel’ gegaan, waar je niet alleen terecht kunt voor kleding, maar ook voor een praatje en gezelligheid. En ja, mijn kledingkast hangt en ligt echt vol met allerlei mooie kleding! Tevreden over de aankopen, besloten Hans en ik om de dag af te sluiten op het terras van een van onze andere favorieten, tegenover de niet meer in gebruik zijnde kerk. Het was heerlijk weer en de middag vloog voorbij. Wij hebben genoten van heerlijke (alcoholvrije) cocktails en hapjes. Moe maar voldaan gingen we naar huis. De volgende dag kwamen vrienden eten. Ik had een aardappelsalade gemaakt met vlees, vis en allerlei andere ingrediënten die thuishoren in een salade. Een soepje vooraf en een nagerechtje als afsluiting maakten de dag compleet. Wij hebben genoten van het leuke gezelschap van onze vrienden en van het etentje met z’n vieren.
En zo ging de week door, het gouden randje om de dagen bleef, ondanks het feit dat Hans regelmatig erg veel last van zijn rug had. We zijn een frietje gaan eten ‘bij ons aan de overkant’ . Dat was ook weer wel eens leuk. Tussendoor waren er verschillende afspraken voor het Weekblad, dat maakte de week voor mij wel heel erg gevarieerd. Prachtige momenten, soms op een bijzondere locatie. De avond met het mooiste gouden randje was misschien wel het etentje dat wij al in februari hadden gereserveerd bij ons favoriete restaurant sinds jaren. Reclame maken mag natuurlijk niet, maar wij zijn altijd blij als wij met onze auto richting buitengebied rijden. En wij zijn niet de enigen. In onze omgeving zijn nog meer mensen enthousiast over deze locatie. Het werd een avond die onze verwachtingen waarmaakte. Genoten hebben wij. Ik vooral van het heerlijke romige sausje gemaakt van limoenblad. Daar wilde ik veel meer van. Dat kon natuurlijk. Wat lekker, echt genieten! Het bob-wijnarrangement paste perfect bij het eten. Het was dus weer een avond met een gouden randje.
De dagen met de gouden randjes zijn compleet met het familiebezoek op tweede Pinksterdag. Mijn tante had vooraf een bestelling gedaan voor tweeëndertig Brabantse ‘lekkere dingen’. Degene die mij hielp bij de bakker vroeg zich zelfs af of zij wel de juiste bestelling voor mij had gehaald. Ja hoor, het was de juiste bestelling. Het bezoek van mijn tante met haar nieuwe liefde was erg gezellig. We hebben lekker bij gekletst, genoten van het beste Brabantse Worstenbroodje en geprobeerd de problemen uit de wereld te helpen. Natuurlijk is dat laatste niet gelukt!
Deze dingen maken dat Hans en ik de dagelijkse ellende van zijn ziekte even kunnen vergeten. Even wegdromen, even niet denken over alles wat er te gebeuren staat. Gewoon, net doen alsof er niets aan de hand is. Gewoon, nu het nog kan, genieten van de dagen met een gouden randje!