De Engelse Louise Allum is de dochter van de weduwe van Thomas Arthur Colman. Haar moeder hertrouwde na de oorlog. Zij is geen directe familie van Thomas Arthur Colman, een van de militairen die crashte tijdens het vliegtuigongeluk op Dongen-Vaart, tijdens de Tweede Wereldoorlog. Louise Allum wilde meer weten over de man met wie haar moeder getrouwd was. Via internet kwam zij in contact met Mark de Weerd. Mark de Weerd heeft als hobby de Tweede Wereldoorlog en besteedt veel tijd aan contact met familieleden van militairen die een rol speelden in Dongen. Mark is de initiatiefnemer om in Dongen, op kerstavond, lichtjes op de oorlogsgraven aan de Bolkensteeg te leggen.
door Lia van Gool
Eerste man van mijn moeder
Louise nam contact op met Mark de Weerd, omdat zij meer wilde weten over Thomas. “Ik had veel informatie gevonden over hem, maar ik had geen trouwfoto van Thomas met mijn moeder. Thomas was de eerste man van mijn moeder. Later is zij hertrouwd met mijn vader.” Louise was altijd geïnteresseerd in het verleden van haar moeder. Zij wist dat haar moeder eerder getrouwd was geweest, maar haar moeder sprak er zelf niet over. Langzamerhand vond Louise steeds meer informatie. “Ik heb een ontmoeting gehad met alle familieleden,” vertelt Louise op een regenachtige middag. “Ik nam contact op met Mark en stelde mezelf voor. In een paar dagen kreeg ik alle informatie van Mark, ook over de crash waarbij Thomas verongelukte.” Louise wilde in Dongen zijn voor de tachtigste ‘verjaardag’ van de crash. “Dat was op deze dag, vannacht om 02.00 uur.” Louise weet dat op 26 oktober de bevrijding van Dongen, nu tachtig jaar geleden, wordt herdacht. In haar zoektocht naar informatie luistert Louise soms ook naar de Nederlandse radio en probeert ze artikelen te lezen in het Nederlands. “Ik ben geïnteresseerd in talen.”
Fascinatie
De fascinatie van Louise voor de Tweede Wereldoorlog is persoonlijk, zegt zij. “Mijn moeder was 40 jaar toen ik werd geboren.” (Helaas is de moeder van Louise in 2012 overleden.) “Ik hoorde later op school kinderen verhalen vertellen over andere kinderen wiens grootouders in de oorlog waren. Mijn ouders waren ook in de oorlog geweest. Maar ik had geen verhalen te vertellen.” Uiteindelijk ging Louise zoeken waar Dongen lag. “In the middle of nowhere,” was haar conclusie. Maar op dat moment wist zij zeker: “Daar ga ik nog een keer naartoe.”
Bevrijdingskapel
Zo langzamerhand komt het gesprek ten einde. Louise gaat nog even met Mark naar de Bevrijdingskapel. Vandaag heeft Daan de Jong de kapel speciaal voor Louise geopend. Zij kijkt op haar gemak rond in de prachtige kapel en bekijkt de rij namen die op de borden in de kapel hangen. De naam van Thomas Arthur Colman staat er ook bij. Ondanks het slechte weer (de regen komt met stromen uit de lucht vallen) blijft Louise enthousiast, zelfs als zij, gewapend met een paraplu, door het park loopt. Ook met dit weer geniet zij van elke minuut die zij in Dongen is. Na het bezoek aan de Bevrijdingskapel gaat zij, samen met Mark de Weerd, naar de Hubertuskerk in Dongen-Vaart. Daarna bezoekt zij de exacte plaats van de crash om daar een eerbetoon te brengen.
Strak schema
Deze keer was Louise maar één nacht in Dongen. Zij had een druk programma. Na Dongen bezocht zij onder andere Breda, Middelburg, Vlissingen en Oudenbosch. “Ik ben een week in Nederland en ik heb een strak schema.” Louise was ongeveer anderhalf jaar geleden ook in Nederland en reisde toen met de trein door ons land. “Ik houd van jullie treinen,” lacht zij.
Trouwfoto
Mark heeft voor Louise (natuurlijk) een trouwfoto van haar moeder en Thomas. “That’s very good, wauw!” is de reactie van Louise. “Ik ben altijd vastberaden als ik ergens achter wil komen,” reageert Mark. “Ik heb brieven gestuurd over de hele wereld om informatie te vinden.” En door die brieven vond hij ook de familie van Thomas Arthur Colman. Zo kreeg hij de informatie die Louise Allum graag wilde hebben, en daar is zij erg blij mee.
Aan het eind van onze ontmoeting is Louise Allum vastbesloten: zij komt zeker nog eens terug naar Dongen!
