JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Fietsen en wandelen voor afasie!

Van 4 t/m 11 oktober was de Week van de Afasie. Ieder jaar wordt dit in de eerste week van oktober gehouden. Er wordt dan aandacht gevraagd voor mensen met afasie en er wordt geprobeerd om meer mensen bekend te maken met wat afasie inhoudt.

Mensen met afasie hebben een taalstoornis door hersenletsel en hebben moeite met spreken, schrijven, lezen en/of begrijpen. We leven in een wereld waarin communicatie op vele gebieden een belangrijke rol speelt. Om zoveel mogelijk mee te kunnen blijven doen, wil de week aandacht schenken aan hoe je zo goed mogelijk met mensen met afasie communiceert.

Dit jaar kreeg de Week van de Afasie het thema: ‘Afasie in beweging. Stap voor stap richting communicatie’. Twee mensen met afasie uit Friesland zijn in die week vijf etappes door het land gaan fietsen, waarbij ze diverse revalidatie- en afasiecentra hebben aangedaan. Op donderdag 9 oktober fietsten ze van Den Bosch naar Tilburg. Vanuit het afasiecentrum in Tilburg-Noord maakten zij samen met andere mensen met afasie nog een rondje door de stad.

Er werd gebruikgemaakt van diverse fietsen, zoals elektrische fietsen, ligfietsen en duo-fietsen. Ook waren er mensen die een wandeling maakten, zodat iedereen zijn steentje in beweging kon bijdragen.

Met gele hesjes met daarop het logo voor afasie en een QR-code op de achterzijde, die verwees naar een filmpje over afasie, waren de wandel- en fietsgroepen goed zichtbaar en legden zij diverse contacten met voorbijgangers.

Daarna was er nog tijd voor een hapje en een drankje en kon de middag gezellig worden afgesloten. Vanuit de Friese fietsers, Marita en René, kregen we nog een eendje. Zelf hadden zij ook een eendje op hun fiets als mascotte, want zoals ze zelf aangaven: “Beiden hebben we moeite met spreken en een halfzijdige verlamming, maar samen zijn we één.”